By Rene de Saussure
Read or Download Fundamentaj Reguloj de la Vort-Teorio en Esperanto PDF
Similar nonfiction_2 books
Critique and Conviction: Conversations with Francois Azouvi and Marc de Launay
Feedback and Conviction bargains an extraordinary chance to proportion in my view within the highbrow lifestyles and trip of the eminent thinker Paul Ricoeur. across the world identified for his influential works in hermeneutics, theology, psychoanalysis, and aesthetics, before, Ricoeur has been conspicuously silent almost about himself.
Thinking about Addiction: Hyperbolic Discounting and Responsible Agency. (Value Inquiry Book)
What's dependancy? Why do a little humans develop into addicted whereas others don't? Is the addict rational? during this e-book, Craig Hanson makes an attempt to respond to those questions and extra. utilizing insights from the beginnings of philosophy to modern behavioral economics, Hanson makes an attempt to evaluate the diversity of how during which we will be able to and can't, comprehend dependancy.
- Food & Function, Vol 02, No 02, February 2011
- Journal of Organisational Transformation and Social Change, Volume2, Number 1
- Asthma: The at Your Fingertips Guide 4th Edition
- eCommerce Benchmark Guide 2007
- 4 Non Blondes - Bigger, Better, Faster, More!
- eBay PowerSeller Secrets: Insider Tips from eBay's Most Successful Sellers (1st Edition)
Additional info for Fundamentaj Reguloj de la Vort-Teorio en Esperanto
Sample text
Efektive: far'i¸i = far'(a)'i¸i = ‹i¸i far'a› aû ‹far'(it)a›; ekscit'i¸i = ‹i¸i ekscit'(at)a›. Sufikso i¸ estas ankaû uzata post verbo neûtra. : sidi, stari, pendi); do pendi signifas ‹esti (en stato) pend(anta), kaj pend'i¸i = ‹i¸i (en stato) pend(anta)›. Rimarko. La neûtrigo de verbo aktiva per sufikso i¸ estas ekvivalenta je verbo refleksa: ekscit'i¸i = ‹eksciti sin›, trov'i¸i = ‹trovi sin›, ktp. 38 eLIBRO VORT-TEORIO §28. (Sufiksoj senkarakteraj eg, et, aç, um) En nia lando sin ne trovas montoj, sed nur montetoj.
Ekzemple, — en la vorto kron'ant'o la ideo ‹ag'a› estas entenata en sufikso ant, kaj nur en tiu sufikso, çar, se oni ¸in forigas, restas nur la vorto kron'o, kiu entenas nenian ideon ‹ag'an›. Oni do havas: ant'o = (ag)ant'o kaj at'o = (ag)at'o. Nu, la finaîo o signifas ‹aîon› konkretan aû abstraktan. Do, ant'o povas signifi ant'(ul)o aû ant'(aî)o kaj kelkafoje eç ant'(ec)o2. Kutime: (ag)antoj estas ul'oj, kaj (ag)atoj estas aî'oj. Ekzemple: bat'ant'o = bat'ant'(ul)o = ‹ulo batant(a)›; cit'at'o = cit'at'(aî)o = ‹aîo citat(a)›.
Oni parolas ekzemple pri ‹senco konkreta› kaj ‹senco abstrakta›, ‹senco speciala› kaj ‹senco ¸enerala›, ‹senco propra› kaj ‹senco figura›, ‹senco aktiva kaj senco pasiva›, ktp. Kiel ni jam diris (§22): la signifon de vorto fiksas la vorto mem, sed ¸ian sencon fiksas la kunteksto. §44. (La çefa problemo de vortteorio) Neniu iam dubis pri la signifo de vortoj kiel homo, tablo, blua, skribi, sed pri la signifo de la vorto blu'o (substantivigo de adjektivo) aû de la vorto skrib'o (substantivigo de verbo) oni multe, tre multe diskutis.